hai kis qadar halāk-e fareb-e vafā-e
gul
bulbul ke kār-o-bār pah haiñ ḳhandah'hā-e gul
āzādī-e nasīm mubārak kih har t̤araf
ṭūṭe paṛe haiñ ḥalqah-e dām-e havā-e gul
jo thā so mauj-e rang ke dhoke meñ
mar gayā
ai vāʾe nālah-e lab-e ḳhūnīñ-navā-e gul
ḳhvush-ḥāl us ḥarīf-e siyah-mast
kā kih jo
rakhtā ho miṡl-e sāyah-e gul sar bah pā-e gul
ījād kartī hai use tere liye bahār
merā raqīb hai nafas-e ʿit̤r-sā-e gul
sharmindah rakhte haiñ mujhe bād-e
bahār se
mīnā-e be-sharāb-o-dil-e be-havā-e gul
sat̤vat se tere jalvah-e ḥusn-e ġhayūr
kī
ḳhūñ hai mirī nigāh meñ rang-e adā-e gul
tere hī jalve kā hai yih dhokā kih
āj tak
be-iḳhtiyār dauṛe hai gul dar qafā-e gul
ġhālib mujhe hai us se ham-āġhoshī
ārzū
jis kā ḳhayāl hai gul-e jeb-e qabā-e gul
dīvānagāñ kā chārah furoġh-e bahār hai
hai shāḳh-e gul meñ panjah-e ḳhūbāñ bajā-e gul
mizhgāñ talak rasāʾī-e laḳht-e jigar kahāñ
āy vāy gar nigāh nah ho āshnā-e gul